„Itaka pod trzema księżycami”
siostro niepoznana wspólniczko w czekaniu
odnalazłam wśród muszli rozpaczliwy list
samotność serca w tym naczyniu szklanym
białe żagle pożegnań wzburzone morze łez
czytam myśli zlęknione duszy popłoch
czy powróci twój Odys i czy wierny jest
patrzę na tkaninę haftowaną za dnia
prutą nożycami nadziei w nieprzespaną noc
w galaktyce słońca na niebieskiej planecie
gdzie świeci jeden posrebrzony księżyc
kobieto niezachwiana rzucam do Itaki
przepowiednię witania namiętności ciał
królowo wierności przerzuć tu miłości czar
daj wiarę jak skałę niezłomności stal
na planecie dalekiej z trzema księżycami
w sukni wyszytej bólem czekam tak jak ty
Danuta Ostrowska Isztad
Kłodawa, 27 stycznia 2017 r.
Komentarze
Co myślą inni?
Ten wpis nie posiada jeszcze żadnych komentrzy.