Danuta Ostrowska „list do Dulcynei”
o Dulcyneo droga władczyni marzenia
twoje boskie oczy zbrudził nieprzystojny śmiech
wtapiasz się jak wrona w ptaszysk głupich szereg
siekąc drwiącą ironią miłości mej szloch
głupcem nazywając swojego rycerza
który polec pragnął u twych drobnych stóp
o księżniczko cudna otwórz serce swoje
doceń fantazji skrzydeł nieskończony lot
nasze życie puste z brzuchem przewodnikiem
dławiący usta czerstwy codzienności bochen
ubłocona dusza uwięziona w chuci
gorzkie walenie pięścią w rozpalony łeb
moje oczy malują pieśń na horyzoncie
mrużę rzęsy wiatraki stają się orężem
rośnie armia okrutna barbarzyński szczep
dziewicę porwaną na zhańbienie wiodą
będę ją ratował heros nad herosy
co nie stracił wiary w Boskiej woli cel
arcymistrz kreacji mag tworzenia wizji
nie chcę być złożony w ziemi zimnej puch
jak uświnione bydlę z korytem pod głową
śniące o pomyj cebrzyku zatopione w gnój
ja dziwaków rajca pragnę świat przemieniać
wić dziwne fantazje patrząc w nadprzestrzeni jaźń
walczyć z poganami kundlącymi duszę
pić nektar z bogami w ambrozję zmienić chleb
zatańczę z pannami wielkimi jak smoki
grającymi miast lutni na naczyniach szklanych
z zamkniętymi mrzonkami pewnego Krzysztofa
wnuka dalekiego który koloruje poszarzały świat
pójdę Dulcyneo z giermkiem wiernym Sancho
za iluzji nicią w niespokojny zmierzch
staję się rycerzem nowej pani serca
odrzuciłaś szyderstwem daru mego skarb
ty służebna dziewka mogłaś zostać damą
hołubioną na rękach przez tego wariata
co zobaczył w tobie niepojęty czar
pod twe bose nogi pobrudzone błotem
rzucił zrozpaczone popękane serce
miłość czystą jak rzekę co obmyje je
Danuta Ostrowska Isztad
Kłodawa, 2 luty 2017 r.
Komentarze
Co myślą inni?
Ten wpis nie posiada jeszcze żadnych komentrzy.